Onze reis gaat gepaard met heel wat onzekerheid. Zo willen we het ook. We hebben geen uitgestippelde route, weten vaak niet waar we gaan slapen en wat de volgende dag ons brengt.
Door de onvoorspelbaarheid van mijn klachten maakt die onzekerheid ook deel uit van ons dagelijkse leven. Maar eigenlijk van ieders leven, want uiteindelijk is alles in ons leven onzeker - hoe graag we ook willen geloven dat dit niet zo is.
Onzekerheid is ook een bijproduct van vrijheid. De vrijheid die we onszelf gunnen om van moment tot moment ons buikgevoel te volgen. De vrijheid die we onszelf gunnen door de controle los te laten.
We weten niet met ons hoofd waar we heen gaan, maar ons hart wijst ons de weg. En zo belanden we vaak wonderlijk exact op de plaats waar we moeten zijn.
Het is mijn hoofd die vaak meer wil doen dan mijn lichaam toelaat, drukte opzoekt terwijl ik eigenlijk stilte verlang.
Ik merk dat als ik mijn hart- en buikgevoel volg, ik net keuzes maak die mijn lichaam geven wat het nodig heeft. Zo vertelde mijn buik me om langer te blijven op de plaats waar we nu zijn, aan een meer omhuld door een stille harmonie.
En ik besef opnieuw dat het niet-weten-met-mijn-hoofd een prachtig geschenk is, omdat het de weg opent naar het volgen van de weg -vol magie en verassingen -van mijn hart.
Tine van Ingelgem
Dag lieve lezer. Mijn naam is Tine. Ik ben werkzaam als psycholoog en psychotherapeut. Ik heb een bijzondere voorliefde voor meditatie, yoga, zingeving en zelfcompassie.
Tevens ben ik opgeleid als hartcoherentiecoach, mindfulnesstrainer, yogadocent en verdiepte me in de polyvagaaltheorie en verliesbegeleiding.
Met De Kunst van het Ziek Zijn wil ik mensen helpen om voluit en sprankelend te leven met hun vermoeidheid, ziekte of pijn.