♡ Ik mocht me enkele dagen geleden onderdompelen in een modderbad.♡
De ervaring herinnerde me eraan dat we net dankzij de moeilijke momenten in ons leven kunnen groeien.
Uit de diepste , donkerste modder kunnen de mooiste bloemen ontstaan.
En laat een chronische ziekte nu een van de dingen zijn die ons met beide voeten in de diepste delen van het moeras plaatst.
Je ziet het misschien zelf niet zo,
maar te midden van al de modder in je leven,
doorheen alle emoties van kwaadheid, onmacht, verdriet en schaamte,
ondanks alle lichamelijke pijn, zwakte en aftakeling,
wordt er innerlijk ook iets opgebouwd.
Je ziel is gegroeid, een nieuwe wijsheid ontluikt.
Je hebt veel geleerd over het leven, de wereld, de mensen en jezelf,
over wat er werkelijk toe doet.
Het valt wellicht niet op als je aan het ploeteren bent in de drek.
En mijn God, ploeteren is het soms zeker.
Maar op een zeker moment kijk je terug
en zie je dat je niet meer de persoon bent die op het droge stond.
En ook niet de persoon die net in het moeras terechtkwam.
Er is iets nieuws.
Er is een nieuwe bloem ontstaan
die er nooit was geweest
zonder haar wortels in de diepe, donkere modder. 🌷
🌼 Kijk of je even de tijd kan nemen om de bloem - misschien nog in de vorm van een zaadje misschien nog in de knop- te respecteren, erkennen en eren. En ook de modder, als wezenlijk deel van jouw levenspad.
Tine van Ingelgem
Dag lieve lezer. Mijn naam is Tine. Ik ben werkzaam als psycholoog en psychotherapeut. Ik heb een bijzondere voorliefde voor meditatie, yoga, zingeving en zelfcompassie.
Tevens ben ik opgeleid als hartcoherentiecoach, mindfulnesstrainer, yogadocent en verdiepte me in de polyvagaaltheorie en verliesbegeleiding.
Met De Kunst van het Ziek Zijn wil ik mensen helpen om voluit en sprankelend te leven met hun vermoeidheid, ziekte of pijn.